Marteniçka bileklik hikayesi nedir? Marteniçka bilekliği ne zaman takılır ve çıkarılır?

Mart ayının yaklaşmasıyla birlikte, Bulgaristan’a özgü geleneklerden biri olan Marteniçka bilekliği yeniden gündeme geldi. Baba Marta olarak bilinen bu özel günde, Bulgarlar sevdiklerine sağlık ve mutluluk dilemek için kırmızı ve beyaz iplerle yapılan Marteniçka bilekliklerini hediye ediyor. Bu gelenek, baharın gelişini kutlarken sağlık, şans ve bereket dileklerinde bulunmak için takılıyor. Peki, Marteniçka bilekliği nasıl yapılır ve ritüeli nedir? İşte merak edilen detaylar...

MARTENİÇKA NEDİR?

Martenitsa ya da Marteniçka, 1 Mart'tan başlayarak Mart ayının sonuna kadar takılan, beyaz ve kırmızı yünden yapılan bir süstür. Bu gelenek, özellikle Bulgaristan ve çevresindeki Balkan ülkelerinde yaygındır. Rivayete göre, uzun yıllar önce bir kral sefere çıkmış ve savaşın sonunda, ağır yaralar alarak barış sağlanmış. Kral, durumunu bildiren bir posta güvercini göndererek kırmızı ve beyaz ipliklerden oluşan bir "haber" yollamış. Kraliçe bu iplikleri gördüğünde mesajı anlayamamış, ancak kralın dönüşünde ipliklerin anlamını öğrenmiş. Kırmızı iplik sağlığı, beyaz iplik ise barışı simgeliyor.

MARTENİÇKA RİTÜELİ VE BİLEKLİK YAPIMI

Marteniçka bilekliği yapımı için kırmızı ve beyaz iplikler uzun olarak kesilir ve uçları birbirine bağlanır. Ardından, düğüm noktası ortada kalacak şekilde kırmızı iplik gerginleştirilir, beyaz iplik de aynı şekilde gerginleştirilip, ipin tamamı saat yönünde çevrilir ve ucuna düğüm atılır. Tercihe göre süsler de eklenebilir.

MARTENİÇKA TAKARKEN NE YAPILIR?

Marteniçka bilekliği takılırken, sağlık, şans, bolluk ve bereket gibi iyi dileklerde bulunulur. Bu dilekler tutulmadan bileklik takılmaz.

MARTENİÇKA BİLEKLİĞİ NE ZAMAN TAKILIR VE ÇIKARILIR?

Marteniçka 1 Mart'ta takılır ve takan kişi, leylek gördüğünde bilekliğini çıkarır. Bileklik, çiçek açan bir bitki veya ağacın dalına asılarak sağlık için dua edilir. Eğer leylek görülmezse, 31 Mart'ta çıkarılır ve bir sonraki yıl için saklanabilir. Diğer bir ritüele göre, dilek tutarken Marteniçka toprağa gömülür veya taşın altına konulur. Leylek görüldükten sonra ise Marteniçka ağaca bağlanarak dileğin kabul olacağına inanılır.