Haberi duyunca birbirimize sarılıp ağladık, yükümüz hafifledi
Adalet Bakanı Yılmaz Tunç, Oğuz Murat Aci'yi öldürdükten sonra annesi Eylem Tok tarafından önce Mısır'a ardından da ABD'ye kaçırılan Timur Cihantimur'un yakalandığı haberini sosyal medya hesabından duyurdu. Ekol TV Muhabiri Çağdaş Evren Şenlik, daha önce de defalarca haberini yaptığı Oğuz Murat Aci'nin ailesinin Sarıyer'deki evlerine gitti ve neler hissettiklerini ekranlara taşıdı.
Oğuz Murat Aci'nin babası Özer Aci, annesi Pervin Aci ve eşi Şükriye Aci, Ekol TV'ye şunları söyledi:
SEVİNDİK, BU SEVİNÇ FARKLI BİR SEVİNÇ
Özer Aci: "Ben çok böyle telefonla uğraşan birisi değilim. İlk siz aradınız beni. Arkasından Bakanımız aradı. Sevindik, bu sevinç farklı bir sevinç, anlatamam, farklı bir duygu. Yüreğimize su serpildi. Sanki sırtımızdan bir yük kalkmış gibi bir hisle hareket ettik. Gözyaşı döktük, sevinç gözyaşı. Ben baştan beri şunu söyledim, "Eylem Hanım gel teslim ol." Şunu sandılar, pes ederler gibi düşündüler herhalde. Ama 3.5 ay sürdü kaçmaları. Bu olayın birinci basamağı.
Bu Amerika'da mı Türkiye'de mi yargılama olur, iade ederler etmezler, hiç önemli değil. İkinci aşamaya geçtik. Sizlerin sayesinde mücadeleme devam edeceğim. Tek değilim, yalnız değilim, yalnız olmadığım için de korkmuyorum.
BABASINA KAPIM AÇIK
Ben sözümün arkasındayım. Baba Cihantimur'a şunu diyebilirim, ülkeye geldikleri gün, ertesi gün kapım açık. Buyursunlar, taziyeye mi gelecekler, neye geleceklerse gelebilirler. Onun haricinde bir görüşme kabul etmiyorum. Adalet eninde sonunda tecelli edecek."
BUGÜN YÜKÜM BİRAZ HAFİFLEDİ
Pervin Aci: "Bugün yorgunluğum gitti. Taşıdım taşıdım taşıdım, acı yükle taşıdım. O yükü bıraktım, sırtımdan aldım ama acım gene acı. Beni Bakanım aradığı zaman "Bu bana bayram mı, bir şey müjdeleyecek" dedim. İçimde bir sevinç doğdu, Bakanım beni aradığında dünyalar benim oldu. Bugün biraz yüküm hafifledi. Baba Cihantimur, Eylem Tok şimdi onlar düşünsün. 115 gündür benim evladım ayrı, torunuma kızlarıma bakamıyorum, herkes ayrı bir acıda, onların yüzüne bakamıyorum, onlarla beraber ağlayamıyorum. Herkes bir tarafta, herkes saklı ağlamaya başladı. Bugün de herkes de beraber sarılarak ağlıyoruz."
BİRAZ ŞAŞIRDIM, SONRASINDA MUTLU OLDUM
Şükriye Aci: Haberi ilk aldığımda biraz şaşırdım, sonrasında mutlu oldum ister istemez. Böyle bir acının üstüne ne kadar mutlu olunabilirse... Rahatlama geldi biraz. Sonrasında tabi ağladım, artık mutluluktan diyeyim. Aslında duygularım çok karışık. Kendilerine ve oğullarına yaptıkları en büyük kötülüğün cezasını çekecekler. Olayın bu kadar büyümesine onlar sebep oldu. En büyük zararı kendilerine verdiler. "Vicdanları rahat mı?" diye soracağım. "Merhamet duyguları var mı?" Onu soracağım. Olmadığını biliyorum ama hani acaba gözümün içine bakarak bunları söyleyebilecekler mi, merak ediyorum. İki gün önce oğlumu sünnet ettirdim, eşimle planladığımız gibi yapmaya çalışıyorum her şeyi. Mayıs ayında yapacaktık, Haziran ayına sarktı. Tam istediğimiz gibi gerçekleştiremedim ama tek başıma, ailelerimizle beraber gerçekleştirdik, sünneti yaptık. Yanımızda olamadı kendisi tabi ama keşke olsaydı. Bundan sonra da böyle olacak, buruk olacak her şey. Oğlum için, adaletin yerini bulması için, eşim rahat uyuyabilsin diye... Yine bayram önümüz yine yalnızız ama en azından iyi bir haber aldık.